ในการทำผลงานของฉันได้ใช้ทักษะและค่านิยม ฉันได้ทำการเลือก
สิ่งที่กระทำและตัดสินใจใช้วิธีการและกรอบแนวคิด เหล่านี้ช่วยให้
ฉันเข้าถึงการเป็นตัวแทนของปลาตัวเล็กและความคิดของผลงาน
ในทำนองเดียวกับผู้ดูมีการวิจารณ์และประวัติศาสตร์ศิลปะมีการตีความ
การมุ่งไปในการทำผลงานของฉันสามารถเป็นแนวคิด กระบวนการเหตุการณ์
สำหรับตัวของฉันเข้าใจว่านักวิจารณ์ทำการ
เลือกการตีความและการตัดสินในรูปแบบที่ตัวเขาแสดงความคิด
ของพวกเขาจากความเข้าใจของเขา ใช้ทักษะการเขียนเรียงความ
เขียนศิลปะสำหรับเขา ความท้าทายของคนทำผลงานคือก่อให้เกิด
การขยายความเข้าใจ ส่งเสริมให้ผู้ดูในการสำ รวจและสร้างแนวความคิดของผู้ดู ก่อให้เกิดความตั้งใจหรือโฟกัสการตัดสินผลงาน
ที่สำ คัญสำ หรับผู้ดูในทำ นองที่พวกเขาเองก็กำ ลังทำ งานของเขาเองอยู่เช่นกันกรอบแนวคิดเรื่องของต้นไม้คือคำ ตอบ เป็นการแปล
ความหมายพื้นที่ที่ฉันสนใจที่จะขยายความคิดภายในการปฏิบัติ
ต่อผลงานทักษะเกี่ยวกับ “ปฏิบัติต่อแนวคิด” และ “ปฏิบัติต่อวัสดุ”
ฉันสำ รวจความสัมพันธ์ที่ฉันสร้างภายในการปฏิบัติการทำ ผลงาน
ด้วยวัสดุผ้า ความคิดง่ายๆบอกว่า เป็นตัวแทนของปลา ฉันหมั่น
ตรวจสอบอย่างต่อเนื่องจากจุดเริ่มต้นมันเกี่ยวข้องกับการตั้งคำ ถามผ่านกรอบแนวคิดกับการทำ งานของตนเองและผลงานของสมาชิกศิลปินในกลุ่มก่อให้เกิด “การทำ งานของทั้งรูปทรง”
มากกว่าการทำ งานแก้ไขของชุดงานแบบเฉพาะนิทรรศการใดๆ
ในผลงานบางอย่างของฉันก็เป็นไปได้ว่า “สื่อ หรือMaterial” เป็น
แนวความคิดของฉัน ยกตัวอย่างเช่น สีน่ารัก สีสวยๆ และที่เป็นตัวอักษรข้อความ ผลงานเหล่านี้ถูกจัดวางให้เป็นหมวดหมู่Collection
สื่อผสมของภาพถ่ายดิจิตอล พบวัตถุชื่อ “ปลาตัวน้อย” ฉันรวบรวม
เศษไม้ ผ้าต่างๆ รูปภาพต่างๆ ในช่วงเวลาฉันใช้วัตถุเหล่านี้โดยตรง
หนึ่งในสิ่งที่ฉันรวบรวมเป็นการติดต่อสื่อสารกับบุคคลหลายคน แบบฉุกละหุก เป็นหัวใจในการสำ รวจของการทำ ปลา ฉันเข้าใจถึง
ความสัมพันธ์และความคุ้มค่า และดังนั้นฉันจึงสำ รวจความคิดของ
ฉันในรูปแบบของการเยี่ยมเยือนผู้ช่วยเย็บปลาซึ่งเธอเหล่านี้คืออาสาสมัครให้ความช่วยเหลือแก่ฉันในเรื่องของทักษะการใช้เข็ม จักรเย็บผ้าและเส้นด้ายที่ทำ จากฝ้าย ทัศนคติแบบนี้มีผลนำ ไปสู่
การพัฒนาผลงานมากกว่าหนึ่งรูปแบบ ปลาของฉัน ไม่ได้พยายาม
เข้าไปมีความหมายของปัญหาโลกทั้งโลก ความตั้งใจของฉันคือ
การสำ รวจเพียงแค่ส่วนหนึ่งของโลกที่มีความหมายสำ หรับฉัน
แนวความคิดเรื่องต้นไม้คือคำ ตอบของฉันกระตุ้นให้มีเครื่องหมาย
ทางผลงานว่า ปลาเป็นตัวแทนของความเข้าใจของฉัน ปลา2500
ตัวในนิทรรศการนี้อย่างน้อยลงน้อยลง สะพานที่เชื่อมโยงระหว่าง
ฉันและคนดูที่ให้ความสนใจ กับสิ่งที่เป็นภายในที่อยู่ใน “กรอบ”
แนวคิด ให้ใกล้เคียงกับสิ่งที่ควรเป็นภายในกรอบ ของผลงานที่เป็นส่วนประกอบอย่างเป็นทางการของทฤษฎีศิลปะที่มองเกินกรอบ ของสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง
และอีกทั้งผลงานที่เข้ามาอยู่ในสถาบันการศึกษาและผู้ที่ทำ หน้าที่ทางศิลปะ อีกทั้งยังเป็นเรื่องเพศ ชนชั้น ซึ่งนำ มาอ้างอิงความสนใจที่สำ คัญต่อการ
ทำ ผลงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่บริบทของสังคมที่ว่าศิลปะอาจจะ
เข้าใจสถานการณ์ความงามพิเศษภายในที่มันถูกทำ ขึ้นและจัดแสดงเหนือสิ่งอื่นใดฉันยืนยันว่าสิ่งที่นับได้มากที่สุดคือความที่มันเป็นตัวแทนของฉัน เป็นตัวแทนความซับซ้อนของภาพและข้อความที่ฝังแน่น มิได้มุ่งไปที่วัสดุอย่างโดดเดี่ยว มันเป็นสัมพันธบท
การแขวนรูปทรงของปลามีความหมายถึงโลกพลัดถิ่นรอบตัวและการปลดปล่อย